Leki homeopatyczne – czym są i kiedy warto rozważyć ich stosowanie?

Metody leczenia alternatywnego, czyli homeopatii, zaczęły rozwijać się z końcem XVIII wieku. Posiadają one wiele zwolenników, ale równie dużo znajdzie się ich przeciwników, porównujących efekty do znanego efektu placebo. Czy rzeczywiście stosowanie leków pochodzenia naturalnego oraz użytkowanie mało znanych procedur jest mniej skuteczne? Na czym polega właściwie leczenie homeopatyczne i czy przynosi oczekiwane korzyści?

Specyfikacja i historia homeopatii

Pojęcie homeopatii pierwszy raz pojawiło się w 1796, dzięki Samuelowi Hahnemannowi, który to zaczął korzystać z naturalnych składników oraz ziół do zwalczania różnych chorób. W metodzie tej kierunek wyznacza cytat „podobne leczyć podobnym”, mówiący o tym, że do schorzeń, zaburzeń czy objawów należy zastosować substancje mogące wywoływać takie same trudności w zachowaniu zdrowia lub być nawet mocno toksyczne w większych dawkach.

Do przykładów należy cebula, wywołująca łzy i katar. Dawki substancji powinny jednak być minimalne, by nie wywoływać innych skutków niż oczekiwane. Zasada ta nazywana jest dynamizowaniem, czyli skłanianiem organizmu do większych reakcji obronnych, przez małe ilości surowców.

Co to jest lek homeopatyczny?

Leki homeopatyczne można zróżnicować na 3 sposoby m.in. na zwierzęce, roślinne (50 procent wszystkich) i mineralne. Najczęściej wytwarza się nalewki lub maceraty roślin. Stosuje się je do zniwelowania objawów, jednak nie do usunięcia przyczyny choroby.

Dlatego też niemożliwe jest do wyleczenia poważne schorzenie, lecz zastosowanie w przypadkach np. migren, zapaleniu zatok, ucha czy też chorób skóry będzie przynosiło możliwy pozytywny skutek. Formy tych leków są zróżnicowane i mogą występować w tabletkach, płynach, maściach, kroplach, czopkach oraz mieszankach.

Natomiast osoba zajmująca się leczeniem alternatywnym nazywana jest homeopatą, jednak w przeciwieństwie do zagranicznych uczelni, w polskich uniwersytetach nauka w tej dziedzinie nie występuje. Warto zaznaczyć, iż na mniejszą skuteczność tych leków działa palenie papierosów, picie kawy raz mięty (nawet używanie pasty do zębów o smaku miętowym).

Zasady leczenia homeopatycznego

Stosowanie leczenia homeopatycznego wymaga zastosowania konkretnych zasad. Po pierwsze leczenie i preparaty dobierać musi tylko i wyłącznie doświadczony lekarz lub homeopata. Po drugie leki powinny być stosowane na początku choroby, gdy objawy nie nasiliły się, gdyż im wcześniej produkty lecznicze zaczną stymulować do pracy układ odpornościowy, tym leczenie będzie zdecydowanie krótsze. Kolejną wytyczną jest podawanie granulek czy tabletek bezpośrednio do ust, pod język. Nie należy ich gryźć lub połykać, a jedynie czekać aż się całkowicie rozpuszczą.

Natomiast krople lub inne płynne substancje dozuje się na język bezpośrednio, lub plastikową łyżeczką z wodą, wcześniej przegotowaną i przestudzoną. Leków homeopatycznych nie można łączyć z innymi lekami czy też posiłkiem. Najlepszym odstępstwem czasowym między jednym a drugim jest minimum półgodzinna przerwa. Ostatnim ważnym punktem jest przechowywanie, które wymaga braku dostępu do światła oraz stabilnej temperatury, bez odchyleń do zbyt zimnej lub zbyt gorącej.

Czy leczenie homeopatyczne jest bezpieczne u dzieci?

Dzięki niewielkim dawkom substancji aktywnych w lekach homeopatycznych nadają się one do leczenia u dzieci, a nawet niemowląt. Ta grupa osób jest najbardziej podatna na pozytywny wpływ kuracji.

Najczęstszymi dolegliwościami, jakie zwalcza się w tym wypadku to ząbkowanie, ból ucha, kolki, moczenie się, przerost migdałków, a także nawracające infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych. By najmłodsi odczuli pozytywne skutki podawania produktów, należy je dostosować odpowiednią formę podania do wieku. Dodatkowo niektórym dzieciakom należy granulki rozpuścić w wodzie i podawać małymi dawkami.

Bezwzględnie jednak nie można zaniechać leczenia klinicznego, w szczególności chorób przewlekłych, poważnych lub potencjalnie niebezpiecznych, a także każde dolegliwości skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.