Depresja narcystyczna – czym jest? Narcyzm a depresja

Depresja narcystyczna to zjawisko częste i dość powszechne w społeczeństwie. Mówi się jednak o nim stosunkowo niewiele. To wciąż jest dla masy osób temat tabu. Narcyzm, a depresja? Czym jest? Jak się leczy? W naszym artykule dokładnie zgłębiamy ten temat. Koniecznie go przeczytaj!

Narcyzm – co to jest?

Narcyz posiada osobowość narcystyczną, czyli to człowiek, który czuje się lepszy niż inni. Wywyższa się, uważa się za kogoś o niezwykłym talencie, ponadto pragnie stałego podziwu. Przywiązuje mocno uwagę do swojego wyglądu, a także wrażenia jakie robi na społeczeństwie. Brak mu empatii, do tego wykorzystuje innych do swoich celów.

Poniżej znajdziesz wskazówki, jak rozpoznać narcyza:

• wygląd fizyczny – kładzie mocny nacisk na swój wizerunek, bardzo o siebie dba
• zachowanie – lubi być w centrum uwagi, przechwala się, uważa się za eksperta w każdej dziedzinie i lepszego od innych
• zachowanie względem innych ludzi – dokładnie dobiera krąg znajomych, tak aby zyskać na tym, na przykład prestiż, czy korzyści finansowe.

Narcyzm jest w pewnym stopniu w każdym człowieku. Dużo jednak zależy od czynników genetycznych, rodziny, otoczenia oraz od samego wychowania. Można taką osobowość odziedziczyć po rodzicu, albo wynieść ze swojego środowiska. Toksyczny narcyz to zaburzenie, które leczy się psychologicznie. Tacy ludzie powinni odbyć terapię, natomiast bardzo rzadko stosuje się w leczeniu jakiekolwiek środki farmakologiczne.

Depresja narcystyczna – czym jest?

Depresja jest to schorzenie nazywane potocznie zaburzeniem nastroju. Czujemy wtedy smutek, utratę zainteresowania, ponadto pojawiają się wybuchy gniewu i nadmierna nadwrażliwość. Epizody depresyjne mają różne stopnie nasilenia, a także odsłony.

Depresja narcystyczna jest to schorzenie, które dotyka ludzi z osobowością narcystyczną.  Niektórzy nie są świadomi, że chorują, bo pewne uczucia towarzyszą im od dawna i się do nich zdążyli już przyzwyczaić. To czy ktoś zachoruje zależy od wielu czynników, przede wszystkim od otoczenia, życia codziennego oraz od dojrzałości emocjonalnej.

Niestety, ale uważanie się za lepszego od innych, a także wyolbrzymianie swoich osiągnięć nie chroni przed depresją narcystyczną. Choć taka osobowość miewa zdecydowanie częściej nieznacznie nasiloną depresją, a nie duże stany depresyjne. Co kluczowe, tu wraz z wiekiem zwiększa się ryzyko pojawienia się tego typu schorzenia. Dlaczego? Z czasem ludzie zaczynają dostrzegać bardziej fakt, iż ich życie podsumowuje negatywny bilans, a większość ich przekonań to zwyczajna iluzja. To powoduje, że mogą pod wpływem impulsu zdecydować się nawet na próbę samobójczą. To pokazuje, że ważne jest, jak najszybsze zdiagnozowanie i leczenie.

Narcyzm a depresja – jakie są jej przyczyny?

Depresja narcystyczna ma masę przyczyn. U każdego podłoże może być nieco inne. Do najczęstszych z nich zaliczymy:

• życie w przeświadczeniu, że nie można być szczęśliwym
• wahania nastroju
• porównywanie się z innymi
• mocne skupienie na własnej osobie
• napady lęku
• stany przygnębienia
• brak satysfakcji z życia i z odnoszonych sukcesów
• odczuwanie wewnętrznej pustki
• życie we własnym zamkniętym świecie
• samotność
• niskie poczucie wartości siebie
• traumatyczna przeszłość
• stres psychiczny
• ucieczka do wyimaginowanego świata
• dążenie do władzy i wielkości nad innymi.

Osobowość narcystyczna ma skłonność do depresji. Wynika to w dużym stopniu z charakteru, a także z tego że tacy ludzie są bardzo podatni na urazy psychiczne. Z jednej strony narcyz pragnie komplementów i bycia w centrum uwagi, a z drugiej nie dopuszcza do siebie innych. Kiedy kilka przyczyn się nawarstwi może pojawić się stan chorobowy. Mimo, iż narcyz żyje i funkcjonuje to jest tak naprawdę wewnętrznie pusty, bardzo mu to doskwiera.

Objawy depresji narcystycznej – jakie są?

Depresja narcystyczna dotyka spory odsetek społeczeństwa. Tutaj stany lękowe, a także depresyjne pojawiają się naprzemiennie ze stanami manii. Wobec tego mamy zmienne nastroje, gdzie euforia potrafi przerodzić się w krótkim odstępie czasu w załamanie nerwowe. To są przejawy zaburzenia dwubiegunowego.

Tak naprawdę depresja narcystyczna niewiele odbiega od tej klasycznej. Przyczyny oraz symptomy są bardzo zbliżone. Trzeba jednak pamiętać, że to bardzo indywidualna kwestia, jak objawiają się dane choroby. Mamy jednak pewne cechy, które mogą nam zasugerować, że mamy do czynienia z zaburzeniami psychicznymi. Objawami depresji narcystycznej jest, między innymi:

• uczucie niepokoju
• uczucie lęku
• fakt, iż czynności są wykonywane mechanicznie
• niechęć do wykonywania obowiązków domowych
• zaniżona samoocena
• niechęć do wykonywania pracy zarobkowej
• niskie poczucie wartości
• uczucie wewnętrznej pustki
• zaburzenia w kontaktach z innymi
• snucie wielkich planów bez ich realizacji
• niepewność
• poczucie bycia niewystarczającym
• brak równowagi emocjonalnej
• nie odczuwanie radości z życia
• bierność
• „żyje się z dnia na dzień”
• brak zaangażowanie widoczny na wielu polach.

Narcyz, czyli zaburzenie osobowości powoduje, że taki człowiek potrzebuje odczuwać silne bodźce. Bez mocnych wrażeń czuje się źle. Żyje we własnym zamkniętym świecie, skrywając permanentny niepokój, który jest z pozoru bezpodstawny. Woli marzyć, a nie skupiać się na teraźniejszości. To wszystko prowadzi do wycieńczenia psychicznego. Nie potrafi, bowiem okazywać uczuć, osiągać satysfakcji, a życie go zwyczajnie męczy. Osoby z depresją narcystyczną często są uzależnione od substancji psychoaktywnych.

Ciekawostką jest to, że osoby cierpiące na depresje narcystyczną z reguły są uważane za pewne siebie, spełniające się zawodowo i prywatnie. Z drugiej strony świat może odbierać je też inaczej, jako zmęczone życiem, nieobecne i zniechęcone do jakichkolwiek działań. Narcyz potrafi się doskonale kryć, choć nie zawsze to robi.

Czy możliwe jest leczenie depresji narcystycznej?

Depresja narcystyczna wymaga leczenia i to specjalistycznego. Dlaczego? Sami nie poradzimy sobie ze wszystkimi problemami, które się nawarstwiły. W tym wypadku zaleca się przede wszystkim terapię z nurtu psychodynamicznego. Wykorzystuje się także podejście interpersonalne, czy też poznawczo-behawioralne. W wielu przypadkach łączy się różne techniki, aby skutecznie walczyć z depresją oraz przekonaniem o wyższości nad innymi. Kiedy mowa o silnym stanie chorobowym potrzebne jest dodatkowe wsparcie w postaci farmakoterapii. Leczenie jest długie i wymaga sporo pracy. Depresja narcystyczna to poważny problem, bo rzutuje na każdy aspekt życia człowieka.

Kluczem do powrotu do zdrowia narcyza jest zadbanie o swoją samoocenę, poza tym kontrola pewnych zachowań i ich zmiana. Chwila wyciszenia, refleksji oraz inne spojrzenie na życie są koniecznością. Psycholog z pewnością pomoże nam przez to przejść. Leczenie trwa, bo do przepracowania jest wiele rzeczy. Niestety, ale sporo narcyzów zmienia gabinety i terapeutów, bo uważają, że nie prowadzą oni terapii, tak jak powinni lub podważają samą diagnozę. To jeszcze bardziej komplikuje cały proces powrotu do zdrowia.