kobieta zmaga się z depresją po porodzie

Co to jest depresja poporodowa i jakie są jej objawy?

Dla wielu kobiet ciąża, jak i sam poród to ogromne przeżycie oraz stres. Często potem pojawia się depresja poporodowa. Co to jest? Jakie są objawy tej przypadłości? Sprawdź!

Depresja poporodowa – co to takiego?

Depresja poporodowa, czyli DP to bardzo powszechne schorzenie. Pojawia się ono w różnym czasie po rozwiązaniu ciąży. Może być tuż na początku, albo dać o sobie znać kilka tygodni po przyjściu dziecka na świat. Nawet co 6 kobieta może mieć objawy tej przypadłości.

Niestety, wiele pacjentek wcale nie zgłasza się z tym problemem do lekarza. To źle, ponieważ nieleczona depresja poporodowa ma sporo negatywnych skutków. Zazwyczaj dochodzi do pogorszenia relacji w rodzinie, a także długotrwałego obniżenia nastroju samej matki.

Objawy depresji poporodowej 

Tuż po narodzinach kontakt matki z dzieckiem jest bardzo istotny dla jego rozwoju. Zdarza się tak, że kobiety z depresją poporodową unikają zajmowania się niemowlęciem. Uważają, że nieudolnie to robią, albo nie posiadają wystarczających kompetencji. Obsesyjne myśli zdecydowanie utrudniają wykonywanie nawet codziennych czynności, takich jak karmienie bądź przewijanie. 

To nie jedyne objawy depresji poporodowej, ponieważ jest ich dużo więcej. O tej przypadłości może świadczyć także ogólnie obniżony nastrój. Do tego dochodzi płaczliwość, bezsilność, zaniżona samoocena, jak również labilność emocjonalna. Matki mają napady leku, czasem nawet paniki.

Kobieta ciągle się zamartwia bez konkretnego powodu, przede wszystkim o zdrowie swoje oraz dziecka – pojawiają się objawy hipochondryczne. Mało tego, czuje się opuszczona, nierozumiana i ignorowana. Trudno jej się dogadać z najbliższymi. W depresji poporodowej apogeum pogorszenia stanu jest na koniec dnia, zależy to jednak głównie od bieżących wydarzeń.

  Masz dzieci? Zainteresuj się pakietem medycznym dla rodziny

Oprócz symptomów emocjonalnych są jeszcze inne. Do somatycznych, czyli cielesnych można zaliczyć brak apetytu, częste bóle brzucha lub głowy. Senność i zmęczenie są na porządku dziennym, podobnie jak brak zainteresowania seksem. Kobiety są wycofane oraz osłabione, izolują się od rodziny. 

Czynniki ryzyka pojawienia się DP są rozmaite. Niektóre wbrew pozorom są prozaiczne, za to dla młodej matki mogą się okazać kluczowe i wywołać pojawienie się tej przypadłości. Wcześniejsze poronienia, skomplikowany poród, nieplanowana ciąża, brak partnera, długotrwały smutek poporodowy, konflikty rodzinne, stany lękowe, albo inne choroby psychiczne – jest wiele aspektów, które mają wpływ na to, że kobieta po rozwiązaniu będzie walczyć z depresją poporodową.

Jak sobie radzić z depresją poporodową? 

Depresja poporodowa wymaga specjalistycznej pomocy. W bardziej zaawansowanych przypadkach należy wdrożyć leczenie farmakologiczne, to niestety powoduje, że matka nie może karmić piersią. 

Nigdy nie staraj się stosować leków na własną rękę, ponieważ możesz sobie bardziej zaszkodzić niż pomóc. Skonsultuj się z lekarzem psychiatrą, on ustali odpowiedni tor leczenia.

Zazwyczaj depresja poporodowa wymaga terapii. Kobieta może chodzić na spotkania indywidualne bądź na zajęcia grupowe. W wielu przypadkach w sesjach musi uczestniczyć partner. Bo być może podłoże występowania DP jest głębsze niż się nam wydaje. To dobre rozwiązanie dla par, ponieważ dodatkowo wzmocni to ich relację. 

W leczeniu depresji poporodowej istotne jest wsparcie całej rodziny, przede wszystkim męża lub partnera. Czułość, opieka, spędzanie razem miłych chwil, czy zwykła rozmowa są bardzo cenne dla matki, która czuje się odrzucona i ignorowana. Odciążenie kobiety w codziennych obowiązkach to też dobry kierunek, podobnie jak sprawianie jej małych przyjemności, czy zapewnienie chwili wolnego czasu, na przykład na wyjście z domu. 

  Bonnie Garmus "Lekcje chemii" o czym tak naprawdę opowiada ta obyczajowa powieść?

Depresja poporodowa nie minie samoistnie. Ta sytuacja odbije się nie tylko na zdrowiu matki i dziecka, ale także na pozostałych członkach rodziny. Pomoc, wsparcie i zrozumienie sprawi, że kobieta odzyska wiarę oraz siły. Warto objawy skonsultować z lekarzem, być może potrzebna jest wizyta u psychiatry. Terapia bądź leczenie farmakologiczne niekiedy są niezbędne.