Czy podczas seksu oralnego można zarazić się chorobami przenoszonymi drogą płciową?

Gdy mowa o bezpiecznym seksie, wiele osób ma na myśli ochronę przed spłodzeniem dziecka, gdy nie jest to w danym momencie życia planowane. Bezpieczny seks to jednak nie tylko ochrona przed zapłodnieniem, ale też przed chorobami wenerycznymi.

Współżycie bez zabezpieczenia stanowi bowiem nie tylko większe ryzyko zajścia w ciążę, ale również jest zagrożeniem transmisji chorobotwórczych patogenów, które mogą przyczyniać się do wystąpienia różnych chorób wenerycznych. Wiele osób uważa, że rezygnując z tradycyjnego stosunku płciowego na rzecz seksu oralnego, zabezpiecza się przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Czy mają rację? Sprawdzamy!

Seks oralny a choroby weneryczne

Współżycie oralne polega na stymulacji narządów płciowych przy pomocy warg, języka, zębów czy gardła. Często stanowi formę gry wstępnej, ale niejednokrotnie zastępuje klasyczne współżycie. Seks oralny uprawiają zarówno pary heteroseksualne, jak i homoseksualne.

Kontakty oralne traktowane są powszechnie jako bezpieczniejsza alternatywa seksu klasycznego, w tym zarówno w kontekście zajścia w ciążę, jak i w kontekście chorób przenoszonych drogą płciową. Niewiedza jednak może wiele kosztować. Współżycie oralne co prawda nie prowadzi do ciąży, ale nie jest wolne od ryzyka transmisji chorobotwórczych patogenów. Seks oralny, podobnie jak analny, nie stanowi zabezpieczenia przed chorobami wenerycznymi. W czasie kontaktów oralnych dojść może do przeniesienia drobnoustrojów bytujących na narządach płciowych i odbycie (czy też w ich wydzielinach), a także do przeniesienia drobnoustrojów bytujących w jamie ustnej.

Jakimi chorobami wenerycznymi można zarazić się podczas seksu oralnego?

Seksu oralnego nie należy uważać za bezpieczną alternatywę seksu klasycznego, jeśli chodzi o ryzyko transmisji chorobotwórczych mikroorganizmów. Współżycie oralne może wiązać się z przeniesieniem patogenów. Większe ryzyko w tym przypadku ponosi osoba, która stymuluje narządy rodne partnera, chociaż w niektórych przypadkach to również ta osoba może stać się źródłem infekcji. W kontaktach oralnych przenoszą się np.:

• krętek blady Treponema pallidum (kiła),
• dwoinki rzeżączki Neisseria gonorrhoeae (rzeżączka),
• wirus opryszczki pospolitej Herpes Simplex Virus HSV (opryszczka narządów płciowych),
• wirus brodawczaka ludzkiego Human Papilloma Virus HPV (kłykciny kończyste, nowotwory szyjki macicy, pochwy, odbytu, prącia, sromu itd.),
• chlamydie Chlamydia trachomatis (chlamydioza),
• ludzki wirus niedoboru odporności Human Immunodeficiency Virus HIV (AIDS).

Powyżej wymieniono tylko część chorób wenerycznych, które przenoszą się między innymi w wyniku kontaktów oralnych. Dodać należy do tego również grzybicę, wirusowe zapalenie wątroby, a także szereg innych schorzeń. W przypadku obserwowania u siebie objawów choroby wenerycznej należy przede wszystkim zgłosić się do lekarza i powstrzymać się od kontaktów płciowych (zwłaszcza bez zabezpieczenia) do czasu wyleczenia.

Jak zabezpieczać się przed chorobami wenerycznymi, uprawiając seks oralny? 

Podstawą bezpiecznego seksu nie jest zmiana jego formy z klasycznej na oralną. Podstawę stanowić powinno stosowanie odpowiedniej antykoncepcji. W przypadku ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową zaleca się korzystanie z prezerwatyw. Jednocześnie dobrze unikać przygodnego seksu czy częstych kontaktów seksualnych z osobami o niezweryfikowanym stanie zdrowia. Zdecydowanie odradza się seks oralny z osobą wykazującą objawy chorób przenoszonych drogą płciową. Unikać należy też współżycia oralnego w przypadku owrzodzeń jamy ustnej, krwawienia dziąseł itp.

Istotną rolę w profilaktyce chorób wenerycznych – również w przypadku osób stawiających na kontakty oralne – jest regularne wykonywanie badań kontrolnych. Badania na choroby weneryczne powinny wykonywać zwłaszcza aktywne seksualnie osoby, które nie mają stałego partnera oraz osoby, które dowiedziały się, że ich partner był chory (nawet jeśli są bezobjawowe). Koniecznie należy również zbadać się, jeśli zaobserwujemy u siebie jakiekolwiek objawy choroby wenerycznej i ograniczyć kontakty seksualne (również oralne) do czasu wyleczenia.

Artykuł w partnerstwie z TenDoktor.pl